Տեսնո՞ւմ եք ներքևում պատվանիշը։ Ճիշտ է, այն ձևով միայն մասնակի դեպքերում է նույնանում ձեռագրերից, վիմագրերից կամ հին տպագիր գրքերից մեզ հայտնի պատվանիշի հետ, քանի որ վեր կամ վար կլորացող եզրեր չունի, սակայն այսպիսի վրագծումը ամենահարմար միջոցն է համակարգչային շարվածքում պատվանիշը ցույց տալու համար, երբ կա՛մ կա տառատեսակի խնդիր, կա՛մ անհրաժեշտ է գործածել ավելի երկար պատվանիշ, որը պիտի դրվի մեկից ավելի տառերի վրա։
Տն, գեղեցկութե, սրբութբ, երկել
Իսկ ինչպե՞ս դնել այս նշանը։ Դրա համար հիշեք անգլերեն overline (վրագծել) եզրը և այն որոնեք բառամշակիչ ծրագրերի այն բաժնում, որում գտնվում են նաև ընդգծման, ջնջագծման և տեքստի ձևավորման (format) այլ ընտրանքները։ Քանի որ ո՛չ բոլոր ծրագրերն ունեն այս հնարավորությունը (Microsoft Office-ը չունի), մենք ձեզ խորհուրդ ենք տալիս տեղակայել ձեր համակարգչում Microsoft Office-ին փոխարինող LibreOffice ծրագիրը (Microsoft Office-ը ջնջելու կարիք չունեք)։ Այս ծրագրով շատ հեշտությամբ կարելի է կատարել վրագծումը։ Նայեք այս նկարը.
Դուք կարող եք նաև ավելացնել այս ընտրանքի պատկերակը ձեր ծրագրի գործիքավահանակում՝ շատ ավելի արագ աշխատելու համար։
LibreOffice-ն ազատ տարածվող ծրագրակազմ է և ստեղծված է բոլոր հիմնական գործավարական համակարգերի համար։
LibreOffice-ում ձեր մուտքագրած բնագիրը կարող եք արտահանել իբրև PDF, որում դարձյալ կպահպանվեն ձեր պատվանիշերը։
Ներքևի նկարը PDF-ից արված էկրանահան է։
Եթե ցանկանաք LibreOffice-ում ստեղծված նիշքը հենց տեքստային որևէ ընդլայնմամբ (.docx, .odt, .doc) ուղարկել ուրիշին, ապա վերջինս նույնպես պիտի ունենա համապատասխան ծրագիր՝ այդ վրագծումները տեսնելու համար։ Microsoft Office-ում, ցավոք, դրանք չեն երևում՝ անհետանում են։ Ուրիշին ուղարկելու դեպքում կարող եք ձեր նիշքը պահպանել կա՛մ .html, կա՛մ .pdf ձևաչափով և այդպես ուղարկել։ Իսկ եթե մի ուրիշը ևս պիտի աշխատի այդ նիշքի վրա, ուրեմն ուղարկեք այն .odt ձևաչափով և խնդրեք, որ ձեր գործընկերը նույնպես տեղակայի LibreOffice ծրագիրը։
Եթե աշխատում եք html-ային նիշքերի հետ, ապա վրագծումը կատարվում է հետևյալ այլագրով՝
Պատվանիշով <span style="text-decoration:overline">բառ</span>
Պատվանիշով բառ
Համառոտագրման մի ուրիշ նշան է երկորյակը, որ նույնպես գործածվել է հայերեն ձեռագրերում։ Այն դրվում էր կրճատված բառի կողքին կամ կրճատված տառերի վերևում, օրինակ՝ թգ˝ւր, Յոհ˝ առաք˝։ Այս նշանը կարելի է դնել կամ պատճենման-փակցման միջոցով (այն ընտրելով նշանների աղյուսակներից), կամ յունիկոդային 30B այլագրով։
-----------------------------------------
Ծանոթագրություն
* Հայերեն ձեռագրերում, վիմագրերում ու տպագիր գրականության մեջ գործածված պատվանիշի մի քանի տեսակ կա։ Ամենահին ու իսկական պատիվը, այսինքն՝ նա, որ գործածվել է ամենահին ձեռագրերում միայն սրբազան անունների համար (Տէր, Աստուած, Յիսուս, Քրիստոս, սուրբ, Երուսաղէմ, Իսրայէլ), թե՛ ձևով է տարբեր այս յունիկոդային նշանից, թե՛ կիրառությամբ։ Սովորաբար իսկական պատիվը դրվում էր ամբողջ համառոտագրության վրա, այսինքն՝ ավելի երկար էր՝ ընդգրկելով 2, անգամ 3 տառ, նաև ոչ թե միայն մեկ եզրից էր թեքվում կամ կլորանում, այլ երկու՝ մեկը՝ վերև, մյուսը՝ ներքև։ Թե հին, թե ավելի ուշ շրջանի ձեռագրերում պատիվը գործածվում էր նաև թվականների համար և այս դեպքում ևս այն դրվում էր ամբողջ թվականի վրա, այսինքն՝ եթե թվականը երկտառ, եռատառ կամ քառատառ էր, նշանը պիտի դրվեր բոլոր տառերի վրա և ոչ թե միայն մեկ, որպեսզի ցույց տար, որ ամբողջն է թիվ։ Վիմագիր արձանագրություններում գործածվող պատիվը նույնպես սովորաբար ավելի երկար է լինում՝ ընդգրկելով մեկից ավելի տառ (հաճախ հենց ուղիղ գծի տեսք է ունենում. ուղիղ գծի տեսքով երկար պատիվ երբեմն նաև ձեռագրերում է հանդիպում)։ Մի խոսքով՝ ցավոք սրտի, Arian AMU-ով աշխատող պատվանիշը միայն որոշ դեպքերում է հարմար գործածել՝ համեմատաբար ուշ շրջանի ձեռագրերի կամ տպագիր գրքերի հիմնական բովանդակությունը մուտքագրելու համար, իսկ հին ձեռագրերի, վիմագիր արձանագրությունների, ինչպես նաև թվականների համար հարմար չէ, քանի որ մեկից ավելի տառեր ընդգրկելու հնարավորություն չունի։