Որտեղի՞ց ճարենք ստուպիդոմետր

Պատահե՞լ է, որ կարդացել եք մեկի ըստ ձեզ տխմար, անտրամաբանական գրվածքը, որը շատ տրամաբանական ու խելացի է թվում ուրիշ շատերի, և զարմացել մարդկային ապուշության վրա։ Կամ նկատե՞լ եք, թե ինչպես է ապուշը մի ուրիշին ապուշ համարում, և անհանգստացել Երկիր մոլորակի ապագայի համար։ Պիտի խոստովանեմ, որ երբեմն մտքումս ինչ-որ մարդկանց «ապուշ» եմ կոչում։ Օրինակ՝ կարդում եմ մեկի գրած տխմարությունը և մտքումս ասում. «Հարգելի՛ս, Դուք ապուշ եք»։ Միայն մտքումս եմ ասում և չեմ գրում կամ բարձրաձայնում, որովհետև եթե ինչ-որ մեկին ասեմ, որ նա ապուշ է, նա կհակադարձի. «Ապուշը դու ես», և ես կհայտնվեմ շատ ծանր իրավիճակում, որովհետև չեմ կարողանա իմ կարծած ապուշին ապացուցել, որ ապուշը ես չեմ, այլ ինքը։ Օրինակ՝ դուք կարո՞ղ եք ապացուցել, որ ապուշ չեք։ Գուցե ապո՞ւշ եք։ Հատկապես կարո՞ղ եք ապացուցել սա նրան, ում ապուշ եք կարծում։ Որովհետև նրա համար էլ գուցե ձեր իմաստուն ու տրամաբանված խոսքն է ապուշություն, և դուք՝ ապուշ։

Ա՛յ եթե լիներ մարդու ապուշությունը ստուգող ու չափող սարք՝ ստուպիդոմետր՝ ապուշաչափիչ, կարելի կլիներ դրանով չափել մարդու ապուշության աստիճանը, համեմատել մեկ այլ մարդու ապուշության աստիճանի հետ և որոշել, թե երկուսից ով է ավելի ապուշ։ Որովհետև սրտիս խորքում շատ լավ զգում եմ, որ զրո աստիճանի ապուշ դժվար թե գտնվի աշխարհում, ուստի մնում է միայն որոշել, թե ապուշության որ աստիճանը կարելի է անվտանգ համարել՝ «նորմայի մեջ», իսկ որ աստիճանից սկսած՝ անհանգստանալ։

— Հարգելի՛ս, Դուք ապուշ եք,– ասում եք։
— Ապուշը դու ես, մի՛ վիրավորիր։
— Ես չեմ վիրավորում, իրականությունն եմ մատնանշում։ Ասելով, որ Դուք ապուշ եք՝ նկատի ունեմ, որ ապուշության Ձեր աստիճանը նորմայից շատ բարձր է, ինչն էլ թույլ է տալիս Ձեզ «ապուշ» կոչել։ Իսկ իմ ապուշության աստիճանն այնքան ցածր է, որ ոչ մի չափորոշիչով ես չեմ կարող ապուշ համարվել։ Եթե Դուք դրան կասկածում եք, կարող ենք ստուպիդոմետրով ստուգել։

Բայց ստուպիդոմետր չկա։ Հետևաբար, ոչ միայն անիմաստ է ինչ-որ մեկին «ապուշ» կոչելը, այլև խիստ վտանգավոր ։)